Pawica grabówka (Saturnia pavonia lub Eudia pavonia) - należy do rodziny Saturnidae - pawicowatych. Dlugość skrzydła wynosi około 60 mm długości. Motyle latają w maju. Gąsienice w lipcu i sierpniu żerują na wierzbie iwie, tarninie, wiśni, śliwie, grabie, kruszynie i wrzosie. Poczwarka zimuje w gruszkowatym oprzędzie.
Popielata samica w ciągu dnia lata bardzo rzadko, najczęściej siedzi pośród splątanych gałązek wrzosu. Za to brunatny samiec prezentuje w południowym słońcu ozdobne skrzydełka i delikatne, puszyste jak piórka czułki, którymi łowi wszelkie zapachy. Subtelny węch ułatwia tym motylom wzajemne odnajdywanie się podczas lotów w ciemnościch nocy.
Gąsienice zmieniają barwy po każdej wylince. Na skórze ich, początkowo czarnej jak węgiel,ukazują się następne żółte i pomarańczowe desenie, na koniec zaś gąsienica staje się zielona w czarne paski i żółtoróżowe kropki. Często ubarwienie zależne jest od rodzaju pożywienia. Młodziutka gąsienica wyhodowana na ciemnozielonych liściach wiśni nie zmienia w ogóle swego pierwotnego koloru i po każdej wylince pozostaje nadal czarna aż do czasu przemiany w poczwarkę. Nie wpłynie to jednak na wygląd dorosłego motyla, który może wylecieć już następnej wiosny, a może przeleżeć w poczwarce nawet dwie albo trzy zimy.
imago:
gąsienica:
